Kościół i klasztor podominikański

Zespół klasztorny dominikanów ufundowany został przez margrabiego Albrechta. W obecnym kształcie składa się z dwóch elementów średniowiecznej zabudowy: kościoła (Miejski Ośrodek Kultury) i połączonego z nim skrzydła klasztornego – południowego w którym obecnie mieści się Biblioteka Miejska. Kościół jest gotycki, orientowany, założony na planie prostokątnym z nadbudowaną w 1 poł. XVIII wieku ryglową wieżą dzwonniczą. Bryła budowli jest prostopadłościenna, opięta przyporami, nakryta dachem dwuspadowym. Z elewacji północnej znajduje się dwudzielny ostrołukowy portal. Partia wschodnia świątyni nie zachowała się. Skrzydło klasztorne usytuowane jest poprzecznie względem dawnego kościoła. Jest to budowla prostopadłościenna, dwukondygnacyjna, nakryta dachem dwuspadowym. Budowla datowana jest na XIV – XV wiek. Przebudowa i adaptacja obiektów na cele oświatowe miała miejsce w latach 20. XX wieku. Ze względu na szczególne wartości architektoniczno przestrzenne zespół ten wpisany został do rejestru zabytków.